تبادل لینک هوشمند 
سدره پیراهنی است نخی، گشاد، سپید رنگ و بدون یقه و با آستینهای کوتاه که از پارچه سفید ساخته شده و دارای دو کیسه بسیار کوچک، یکی در جلوی سینه و نزدیک قلب که گریبان خوانده می‌شود و دیگری در پشت که گرده نامیده می‌شود. کمربند انرا هم کشتی می نامند.
واژه سدره در اوستا "vohumanu vastra" است که به معنی جامه ی نیک اندیشی است. برخی هم آن را از ریشه vastra در زباان اوستایی می‌دانند که برابر رخت و تنپوش است. برخی هم آن را گرفته شده از واژه‌های عربی صدره(نیم‌تنه) و ستره(پوشش) دانسته‌اند.
زرتشتیان در ساخت سدره، نمادهایی را در نظر گرفته اند و انها را نشانه مسئولیتها و وظیفه‌هایی می دانند که هرکس در زندگانی به عهده دارد. مثلا بخش "گریبان" را که "کیسه کرفه" یا "کیسه کار نیک" هم خوانده می‌شود، یادآور این می دانند که همه کردارهای نیک بروی هم انباشت شده و نهایتا آدمی را به خوشبختی میرساند. نزدیک قلب بودن آن هم نشانه ای است از اینکه کارهای نیک باید قلباً و خالصانه انجام گیرد. کمربندی از پشم گوسفند هم به نام کشتی به کمر می بندند که نمایانگر بی آزاری و سود رسانی می دانندش.
امروزه هنگامیکه پسر یا دختر زرتشتی به "سن بلوغ" رسید برای او مراسم سدره پوشی گرفته می‌شود و از آن پس وی به عنوان یک فرد زرتشتی شناخته می شود. همچنین زرتشتیان سدره را از ململ سفید درست می‌کنند ولی در عهد باستان از پشم و پنبه و حتی گاهی از ابریشم درست می‌شد.
در کل، سدره پوشی را می توان نشانه ای از "مهر و دوستی و بلوغ" و نیز نماد و وسیله ای از آغاز دوره "تعهد دینی فرد مزدیسن" دانست.
مزدیسنان کسانی هستند که پیرو راه راستی و زرتشت هستند.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: دین زرتشت
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: